Droge ogen is waarschijnlijk een van de meest voorkomende oogproblemen. Symptomen kunnen variëren van zeer mild tot ernstig met duidelijke vermindering van het zicht.
Symptomen kunnen zeer divers zijn. Het meest voorkomende symptoom is tranende ogen.
Andere symptomen zijn:
-
Brandend
-
Pikkend
-
Jeukend
-
Vreemd voorwerp gevoel
-
Etterachtige slijmen
-
Vaak knipperen
-
Toegekleefde oogleden (vooral ‘s morgens)
-
Rode ogen
-
Schommelend zicht
-
Vermoeide ogen
-
Lichtschuwheid
Waarom hebben veel patiënten met droge ogen net ‘tranende ogen’ ?
Onze ogen worden bevochtigd door 2 soorten traanklieren. De hoofdtraanklier treedt in werking bij wenen en sterke prikkeling ( vb chemische gassen). De gelijkmatige bevochtiging van het oog gebeurt door andere kleinere traanklieren. Het is deze bevochtiging die sterk verminderd is bij droge ogen. Als reflex doen de ogen dan de hoofdtraanklier in werking treden maar deze maakt zoveel tranen aan dat ze als storend ervaren worden. Veel patiënten ondervinden verbetering van deze tranende ogen wanneer ze zelf zorgen voor een gelijkmatige bevochtiging van de ogen door kunsttranen.
Hoofdtraanklier en traankanaal
Oorzaken
Vaak ontstaan de symptomen in de 4e of 5e levensdecade. Er is niet altijd een specifieke oorzaak aan te wijzen.
Risicofactoren en specifieke oorzaken zijn o.a.
-
Allergie
-
Menopauze
-
Zwangerschap
-
Schildklieraandoeningen
-
Blefaritis
-
Medicatie
-
Syndroom van Sjögren
-
Auto-immuunziekten en reuma
-
Chemisch oogtrauma
-
Oogoperaties (cataractoperatie, Excimer laser)
-
Beeldschermwerk
-
Contactlenzen
-
Neurologische aandoeningen: CVA, ziekte van Parkinson
-
Onvolledige sluiting van de oogleden (vb. Na blefaroplastie)
-
Diabetes
-
Vitamine A deficiëntie
Onderzoek
De diagnose wordt gesteld door een anamnese (klachten van patiënt en medische voorgeschiedenis). Daarnaast kunnen enkele eenvoudige testen op de raadpleging bij de oogarts meer duidelijkheid geven over de diagnose. Zelden zijn meer uitgebreide onderzoeken aangewezen.
Behandeling
Kunsttranen vormen nog altijd de hoeksteen van de behandeling. Deze druppels dienen verschillende malen per dag gebruikt te worden. Naargelang de viscositeit zijn deze druppels na 1 à 2 uur verdampt of weggelopen via het traankanaal. Een belangrijk principe is: Hoe vaker de patiënt druppelt, hoe minder klachten. Bij matige tot meer ernstige droge ogen dient vaak minstens 4-6 maal per gedruppeld te worden. Eventueel kan ‘s avonds een zalf gebruikt worden. Sommige mensen hebben meer klachten bij beeldschermwerk of tv-kijken en kunnen dan vaker druppelen. Druppels zonder bewaarmiddelen hebben een belangrijk voordeel gezien deze bewaarmiddelen toxisch zijn voor de tranenfilm.
Bijkomende behandelingen zijn:
-
Plugs op de openingen van de traankanalen
-
Warme kompressen en reiniging van de oogleden ( bij meibomianitis )
-
Steroïden druppels of cyclosporine
-
Visolie
-
Autoloog serum? ( bereid op basis van eigen plasma van patiënt)
